Silveria Lucimara Inflamare

Dane personalne

Imię i Nazwisko: Silveria Lucimara (czyt. "Lusimara") Inflamare

Pseudonim/y: Brak, niemal wszyscy zwracają się do niej pełnym tytułem. Obu imion używa się wymiennie.

Data urodzenia: 21 czerwca (dzień przesilenia letniego)

Wiek: 22 lata

Stanowisko: Królowa (Władca)

Płeć: Kobieta

Królestwo: Fuego

Aparycja

Kolor oczu: Błękit królewski

Kolor włosów: Smolista czerń

Wzrost: 171 cm

Znaki szczególne: Brak

Opis fizyczny: Wampirycznie blada skóra, oraz długie, sięgające nieco poniżej talii, niemal zawsze rozpuszczone włosy o kolorze połyskującej czerni to pierwsze, co ukazuje się oczom spoglądającym na Lucimarę. Następnie uderza w nas szkarłat jej królewskiej sukni, której materiał z każdym krokiem dumnie sunie po posadzce. Dziewczyna posiada usta w kolorze żelazowej czerwieni, szczupłą, kobiecą sylwetkę i przeszywający wzrok, momentalnie mrożący krew w żyłach. Silveria to kobieta o niecodziennej urodzie, jednakże bije od niej wielki chłód i pogarda dla innych. Jej dłonie zdobią długie, zadbane paznokcie naturalnego koloru. Odznacza się ładnym wcięciem w talii, zgrabnymi pośladkami i sporawym biustem. Lucimara jest właścicielką drobnych, zgrabnych stóp, oraz długich nóg, a jej chód jest dostojny i pełen dumy. Jej głos jest dobitny, potężny i dominuje nad resztą dźwięków w jej otoczeniu.

 Przez całą garderobę Pani Inflamare przewijają się dwa kolory - odcienie czerwieni, będącej jej ulubioną barwą, oraz czerni. Zdarzają się czasami akcenty bieli, bądź szarości, lecz jedynie dla kontrastu. Na codzień przywdziewa eleganckie suknie królewskie, odpowiednie do jej pozycji społecznej. Są one nieco dłuższe niż wzrost dziewczyny, przez co ich końcówki suną z każdym jej krokiem po podłożu. Większość z jej oficjalnych szat składa się między innymi z ciasno opiętego gorsetu, związanego mocno rzemykiem przez całą długość pleców. W sytuacji, gdy jest zmuszona walczyć, odziewa się w srebrną, zdobioną zbroję rycerską, wyposażoną w pas ze sztyletami opięty wokół uda, a po lewej stronie w pochwę z rzeźbionym mieczem. Niezależnie od tego, co akurat nosi, zawsze na jej dekolcie spoczywa wisiorek, w zawieszce którego, w srebrnej oprawie umieszczony jest krwistoczerwony rubin - będący, tuż obok płomienia i smoka, symbolem Lucimary.

Informacje fabularne

Rodzina:

matka: Florinda †

ojciec: Wilmer †

zamordowany mąż: Richard †

Środek transportu: brak

Cel: Zdobywanie coraz większej władzy.

Historia: Urodzona była w niezwykle wysoko sytuowanej rodzinie. Chowana była jako jedynaczka, z tego względu była rozpieszczana przez rodziców. Czego by nie zapragnęła, otrzymywała na najmniejsze skinienie palca. Matka Florinda była nadwornym mecenasem sztuki, a ojciec - królewskim doradcą, a za tymi stanowiskami idą ogromne wpływy. Lucimara wychowana została w przekonaniu, że wszyscy są zobowiązani oddawać jej cześć i że zasługuje ona na dużo więcej niż cała reszta otaczającej jej hołoty. Z tego względu nie była zbyt lubiana w środowisku swoich rówieśników. Silveria była pyskatym, lodowatym dzieckiem, które zamiast bawić się z innymi, siadało obok nich i patrzyło się na pozostałych z góry, jak na kogoś dużo gorszego od niej. Dużo czasu spędzała na obserwowaniu walk i turniejów, aż w końcu została samoukiem i wyszkoliła się w płynnym, skutecznym posługiwaniu się bronią i pięściami. Zamierzała w przyszłości wyruszyć w nieznane na podbój świata.

 Jednak jej opiekunowie mieli co do niej inne plany, o czym dowiedziała się już wkrótce po skończeniu 19 lat. Wtedy to zmarła w tragicznych okolicznościach para królewska, pozostawiając młodego, książęcego syna samego. Tuż po otrzęsieniu się z tragedii jaką jest strata rodziców, książę rozpoczął poszukiwania kandydatek na żonę. Nie trwały one jednak długo, gdyż ojciec Lucimary dość szybko przekonał go, do poślubienia jego córki. Sama dziewczyna dowiedziała się o tym jednak na tydzień przed uroczystością. Nie informowano jej wcześniej, gdyż jej zgodę uznano za oczywistą. Przyszła panna młoda, której wpojono, że nikt nie ma prawa się z nią równać, nie mogła zrozumieć, jak jej rodzice śmieli potraktować JĄ tak przedmiotowo i za jej cenę wykupić sobie pełnię królewskiej władzy. W takich okolicznościach Silveria uznała za stosowne ukarać matkę i ojca. Pod osłoną nocy, gdy głowa rodziny spędzała wesoło czas opijając w pobliskiej karczmie rychłe zamążpójście pierworodniej, dziewka zakradła się do sypialni, gdzie wypoczywała jej rodzicielka, dawno zanurzona w objęciach Morfeusza. Bezszelestnie zbliżyła się do śpiącej, po czym z kamienną twarzą szybko zatopiła rzeźbiony sztylet w szyi kobiety, plamiąc jej krwią śnieżnobiałą pościel. Z Wilmerem był nieco większy problem, gdyż mógłby narobić hałasu, nim by skonał dźgnięty ostrzem. Nastolatka wypracowała więc podstęp. Udawała niewinną, do czasu, gdy ojciec sam się zabił poprzez powieszenie, z żalu za swą żoną. Mimo nagłośnionej w królestwie tragedii dotyczącej szlacheckiej rodziny, ślubu nie odwołano. Lucimara dostrzegła jednak w nim pewną szansę i nie stawiała większego oporu, a za trzy dni była już żoną przystojnego władcy królestwa Fuego, króla Richarda. Dziewczyna wprowadziła się do pałacu, jednak nie zamierzała się dzielić władzą z kimkolwiek. Tuż przed nocą poślubną zamordowała więc księcia, po czym oskarżyła o to pałacową służkę, którą kazała za to ściąć. I tak oto rządzi do tej pory.

Opis osobowości: Silveria to niespotykanie dumna osoba, czego absolutnie nie należy mylić z honorem. Wiecznie uniesiona głowa, wyniosła postawa, oraz pogardliwy wzrok, którym Lucimara obdarza każdego, kto znajdzie się w zasięgu jej wzroku, świadczy o jej wysokim mniemaniu o sobie, oraz lekceważącym podejściu do innych. Jest bardzo trudna w obejściu. Bierze pod uwagę jedynie własne zdanie, które w każdej sprawie musi dominować nad opinią pozostałych, a kto się temu sprzeciwia - tego trzeba wyeliminować. Nie ma w zwyczaju okazywać łaski, ani się litować, aczkolwiek słuchanie błagań klęczącej przed nią osoby sprawia jej nie lada przyjemność i satysfakcję, co można wyczytać z malującego się na jej twarzy w takiej sytuacji subtelnego, triumfalnego uśmiechu. Bywa sarkastyczna, lecz dużo częściej jest po prostu zwyczajnie podła. Silveria jest zdradliwą żmiją, zagorzałą wyznawczynią zasady 'Po trupach do celu', a przy tym jest urodziwa i pełna gracji. Lucimara nie szuka i nie będzie szukać żadnych partnerów, a to z kilku powodów. Przede wszystkim żaden na nią nie zasługuje i nie jest jej godny. Po drugie nie zamierza się z nikim dzielić swoją władzą. No i wreszcie, nie istnieje coś takiego jak 'miłość'. Jest to jedynie wymysł ludzi zbyt słabych, by walczyć o swoje w pojedynkę. Jest tym typem władcy, który trzyma swój lud w ryzach dzięki strachowi. Nie szczędzi w swoim królestwie kar śmierci, oraz tortur, przez co zdobyła wszechobecny i bezwzględny posłuch wśród poddanych, którzy traktują ją z przeogromnym respektem i czcią. Jest niezwykle inteligentna i często to wykorzystuje. Potrafi wywęszyć każdy podstęp i niemal niemożliwym jest nabranie jej na jakąś sztuczkę. Charakteryzuje się także dużą pomysłowością i kreatywnością, zwłaszcza, jeśli chodzi o dążenie do swoich celów. Absolutnie nie wolno jej jednak mylić z typem księżniczkowej dziewczynki, która przejmuje się złamanym paznokciem - przeciwnie, potrzeba wiele zachodu, by Silveria się czymś poważnie przejęła.

Umiejętności, zainteresowania

Hobby: Walka na miecze.

Mocne strony: Władczyni Fuego przoduje przede wszystkim w walce wręcz. Szczyci się talentem zarówno jeśli chodzi o broń białą i siekaną, jak i walkę bez broni, nagimi rękoma. Potrafi czytać i pisać, mimo, że większość jej ludu nigdy nie posiadło tej umiejętności. Silveria to doskonała aktorka i manipulatorka. Świetnie ukrywa swoje emocje, zachowuje pokerową twarz i zimną krew w niemal każdej sytuacji, pomijając takich, w których coś sprawi jej wyjątkową satysfakcję. Wówczas na jej usta wkracza tryumfalny uśmiech. Jest również niezła, jeśli chodzi o uwodzenie płci przeciwnej, a zawdzięcza to przede wszystkim swą urodą, oraz wrodzoną gracją.

Słabe strony: Silveria kilka razy podejmowała próbę nauki posługiwania się łukiem, lecz to po prostu nie jej bajka. Jest jej dużo łatwiej podejść do przeciwnika i wbić mu ostrze ręcznie, niż wystrzelić strzałę z odpowiednią siłą, prędkością i do tego jeszcze celnie. Nie potrafi i nie chce umieć gotować, ani prać. Uważa to za poniżające zajęcia, przeznaczone dla służby i popychadeł.

Lubi: Bardzo lubi rozkazywać i wymierzać sprawiedliwość, a skazywanie kogoś i słuchanie jego błagań łechce jej ego i poprawia humor. Lubi kolor czerwony oraz czarny. Nie ma nic przeciwko podróżom morskim. Darzy sympatią smoki, fascynują ją. Bardzo odpowiadają jej gierki słowne, o ile oczywiście są one prowadzone z kimś, kto jest godzien jej uwagi - w innym wypadku odbiera to jako brak szacunku do niej i Lucimara pokazuje wtedy takiej osobie gdzie jest jej miejsce (najczęściej poprzez wyrok). Lubi alkohol, lecz zawsze zachowuje w nim umiar.

Nie lubi: Drażni ją najmniejsza próba zniewagi jej autorytetu, czy odnoszenie się do niej ze zbyt małym poważaniem i czcią. Nie znosi pływać, nurkować, być mokra i tym podobne (ogólnie nie lubi wody). Irytują ją wszelkie psowate stworzenia i zbyt intensywne zapachy. Nie akceptuje sytuacji kiedy ktoś jej się przeciwstawia i szybko się z takim delikwentem rozprawia (choć istnieją sytuacje, kiedy nie ma takiej możliwości, np. podczas odwiedzin w innym królestwie - wtedy najpewniej taką osobę zignoruje, lub w skrajnych przypadkach usiłuje pokazać śmiałkowi jego miejsce za pomocą własnego oręża czy pięści). Nie lubi jadać ryb, oraz niespecjalnie przypadają jej do gustu dania jarskie.

Umiejętności fizyczne: Jak już wspomniałam, Silveria jest obdarzona talentem do walki. Jest samowystarczalna i w sytuacji kiedy byłaby do tego zmuszona - potrafi przeżyć w trudnych warunkach, samotnie, czy w dziczy. Umie świetnie polować, aczkolwiek woli tak przyziemne zajęcia odstąpić służbie i sama na codzień tego nie robi. Posiada również umiejętność kucia i wytwarzania broni.

Umiejętności magiczne: Panuje nad żywiołem ognia. Jest w stanie wytworzyć ogień z niczego, nadawać mu kształt, czy kierunek, a także gasić go zaledwie gestem. Potrafi na życzenie stanąć w płomieniach (samozapłon), nie wyrządzając sobie żadnego uszczerbku na zdrowiu. Ogień nie jest w stanie jej strawić, czy nawet poparzyć. Pod wpływem silnych emocji (zwłaszcza gniewu), na końcówkach jej włosów czasem pojawiają się drobne płomyczki. Kiedy Lucimara używa swych mocy, kolor jej oczu gwałtownie zmienia się z błękitu, na ognistą pomarańcz.

Umiejętności intelektualne: Dziewczyna dobrze radzi sobie jako strateg wojenny, oraz manipulatorka. Dobrze kłamie. Nie nagina zasad, zazwyczaj je po prostu jawnie łamie. Potrafi swą postawą budzić grozę i respekt. Radzi sobie z czytaniem i pisaniem. Jest bardzo spostrzegawcza.

Inne zdjęcia: Brak

Autor: magdapotter7@gmail.com; GG: 42989597

SIŁA: ∞ SZYBKOŚĆ: ∞ ZWINNOŚĆ: ∞  CZUJNOŚĆ: ∞ WYTRZYMAŁOŚĆ: ∞